İster kurumsal dünyada olun, isterseniz tamamen ondan uzakta ve kendi evinizde ve hobilerinizle uğraşır bir halde olun, eminim yaptıklarınızla ilgili, yapmak istediklerinizle ilgili bazı hedefleriniz, hadi çok zorlayıcı geldiyse hedef de demeyelim, gözünüzde canlandırdığınız planlarınız vardır. Tam bu noktada sorun kendinize,
- Kendim için oluşturduğum hedeflerin veya planların ne kadarı ulaşılır, ne kadarı ulaşılamaz? Ne kadarını tam istediğim gibi olmaz diye bir kenara bıraktım?
- Yaptığım işleri ne kadar o planlarla uyumlu buluyorum, ne kadarını ne yaparsam yapayım olmuyor diye düşünüyorum ve kendimi yargılayıp duruyorum?
- Bu planları gerçekleştirmeye çalışırken ne kadar keyif alıyorum, ne kadar kan ter içinde ve yorgunluk ve sinirden bitkin düşmüş hissediyorum ve gerçekleşen planlarımı ne kadar fark edip kendimi kutluyorum?
- Bu planlara ulaşmaya çalışırken kendime ne kadar katı davranıyorum?
Bu sorular pek çoğumuzun içinde yaşayan küçük mükemmeliyetçi tarafın sorgulanması için aklıma gelen sorular. Bazen bu küçük mükemmeliyetçi taraf yaşantımızı öyle bir eline geçiriveriyor ki, insan kendini bir döngünün içinde dönüp dururken buluveriyor.
Çok severim beğendiğim kitaplarımı farklı zamanlarda tekrar okumayı, geçenlerde de Brené Brown’un Cesur Yanınızı Kucaklayın kitabını tekrar elime aldım. Çok güzel anlatır Brené Brown mükemmel olma çabasını. Kitabı tekrar okurken, daha önce bir tablo gibi gözümde canlanmamış olan, tekrar okurken birden bire gözümün önünde bir tabloya dönüşen aşağıdaki bilgiler beni bu defa daha çok etkiledi. Çünkü düşündüm, uzun yıllar süren kurumsal iş hayatımda, evimde, okul yaşantımda pek çok zamanda ve pek çok dönemde bu tablonun hayatından çıkart kısmında yazılı olanlarla boğuşup durmuşum. İyi bir şey yaptığımı düşünürken, zaman zaman iyi şeyleri kaçırdığımı fark bile etmemişim.
|
Yaşamına Kat |
Yaşamından Çıkart |
| Özgün ve farklı olmaya izin vermek | Kim ne düşünür? düşüncesi ile hareket etmek |
| Kendine karşı anlayışlı olmak ve kabul etmek | Sürekli mükemmel olmak çabası içinde olmak |
| Dayanıklı olmak | Güçsüzlük duygusu ile yaşamak |
| Şükretmek | Sürekli yetersizlik korkusu ile yaşamak |
| Önsezilere inanmak | Sürekli kesinlik ihtiyacı içinde olmak |
| Yaratıcılığı keşfetmek ve uygulamak | Sürekli başkaları ile kıyaslamak ve sonra vazgeçmek |
| Eğlenmeye ve dinlenmeye izin vermek | Yorgun ve yoğun olmayı statü sembolü olarak görmek |
| Sakin ve dingin yaşamak | Sürekli kaygı üretmek |
| Anlamlı ve kendine inanarak çalışmak | Kendinden şüphe duyarak, varsayımlar geliştirerek çalışmak |
| “Gül, şarkı söyle, dans et” ilkesini benimsemek | Daima kontrollu olup, ciddi görünmeye çalışmak |
Şimdi sizlere sorsam, sizler bu tabloya göre kendinizi nasıl görüyorsunuz, iş yerinde, ekip yönetirken, çalışıp bir şeyler hazırlarken, evinizde, ailelerinizleyken, hobilerinizi deneyimlerken? Baktınız fazlaca çıkartılacak şeylerin olduğu taraftasınız, acaba biraz diğer taraftan bir şeyleri yaşama katmak nasıl gelir kulağınıza? Yaşamdan çıkarılacaklar başarısızlığı getirmeyeceği gibi, yaşama katılacaklar daha önce hiç fark etmediğiniz yepyeni güzellikleri ve yepyeni bakış açılarını beraberinde getirebilir, bambaşka pencereler açabilir tıkanıp kalınan durumlarda, mükemmel olmama korkusu ile bir adım geride durduğunuz pek çok şeye adım atıp, hatta yol alırken buluverirsiniz kendinizi, bir fare tekerleğinde sürekli dönüp durma hali yerini etrafa baka baka gezilen bir yola bırakır.
Yaşama katılacaklarla dolu bir hafta dileğiyle…
Nazlı Kılan Ermut 